kul'dan o'na

kalbimin kapılarında sabahlayan isme ve sabahladığım gecelere and olsun ki sen benimlesin rabbim.değil mi ki ben kalbimde isimler taşıyabiliyor,kapında bi hüzünle ağlayabiliyorum.değil mi ki dert dert diye inliyorum,terketmedin beni biliyorum.sevgi örterken her bir lekesini insanın,her bir hatayı gölgelerken acizane haliyle,senin sevişini tahayyül bile edemiyorum.senin sevdiğin olmayı diliyorum o vakit.tahayyül bile edemediğim sevişinin engin merhametine sığınmak istiyorum.bütün hatalarımı örtsün,bütün günahlarımı bana bile unutturarak affetsin diye.senin sevişine sığınmak istiyorum,dünyadaki tüm aşklardan daha çok merhamet vadeden,daha çok korunma sunan,daha tutarlı,daha karşılıklı,daha kendini koruma gereksinimi ihtiva etmeyen,daha güvenli...zerresini indirdiğin yeryüzünde,zerresinin zerresini aksettirdiğin kulunun kalbine bile sığamayan,tarifi mümkün olmayan kutlu duygunun aslına talip olmak istiyorum.senin tarafından sevilmeyi diliyorum ey rabb.zerresinin zerresi bile sevileni sarıp sarmalayan,koruyup kollayan,hataları aşkla sıvayan,yırtıkları sevgiyle yamayan,sevilenin peşi sıra dua dua dolanan o kutlu duygunun senden gelenine talip olmak istiyorum.senin kulun olarak,senin "sevdiğin" kul olmayı istiyorum.sevdiğin olmaya kabul et beni...