yorgun düşen bedenimi,zamanın kollarında dinlendiriyorum.her anı kayda değer yaşanılan zamanları kokladıktan sonra,ömür ömür gibi anlam kazandıktan sonra,insan beyni ordan oraya koşmaktan düşünmeye zaman bulamadıktan sonra,ama aynı insan ruhu o yoğunluklar arasına bile en küçük bi durmada içine yeni taşlar atmaya çalıştıktan sonra "boş"kuyuların...gözlerimi herkes gibi uykularda avutmak şimdilerde payıma düşen,çokşükür.karmaşa,kargaşa,hastalarım,sözler,ambulans,gebe,yanık,ilaçlar,ilaçlar,ilaçlar...
hayatım bunlar.ve şimdilerde bu karmaşamın arasına sıkıştırmaya çalıştığım kitaplarım.koynunda yıllarımı dinlendirdiğim,bin bir derdimi dillendirdiğim,hüzünlerimden bile bilgiler emdiğim kitaplarım.yine kollarına geldim senin,nice hasretliklerden sonra.yine dizlerimi kırıp rahlene,senden öğrenmeye geldim unuttuklarımı.bir sevda peşinde yollara savurduklarımı.toplamaya geldim eteklerinden ilmimi,geri almaya geldim sana verdiklerimi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder