yalnızken en çok kahvaltı yapmak koyar adama.her öğün bi şekilde geçer,her gün bi şekilde akşama kavuşur da,kahvaltının yapılası kalmaz yalnızlıkta.çünkü o huzurlu bi ev tablosunun güne başlama simgesidir.çünkü o peynir ve zeytinden çok çok ötedir benim için.domatestir üzerine zeytinyağı gezdirilen,reçellerdir,ve en az 2 kişilik pişirilmiş bişeylerdir.en güzeli melemendir.tek bardak yakışmaz,eğreti durur kahvaltı sofrasında.anlamını yitirir onda teklik.o beraberliğin simgesidir,dostluğun bahanesi.ve yalnızken yeryüzünden silinen öğündür...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder